Η Θάσος είναι το βορειότερο νησί του Αιγαίου Πελάγους και βρίσκεται σε απόσταση 5,8 περίπου ναυτικών μιλίων από τα απέναντι παράλια της Ανατολικής Μακεδονίας. Κοντά στις εκβολές του Νέστου ποταμού και της πόλης της Καβάλας, απέχει 160 περίπου χλμ. από την Θεσσαλονίκη (Βόρειο πλάτος 40 40' και Ανατολικό μήκος 24 40'). Έχει σχήμα σχεδόν κυκλικό και απλώνεται σε επιφάνεια 378,84 τετρ. Χλμ., ενώ το μήκος των ακτών της φτάνει τα 95,4 χλμ. Το μέγιστο πλάτος της από τα δυτικά προς τα ανατολικά είναι 22 χλμ. και το μήκος της από βόρεια προς νότια είναι 26 χλμ. Η εδαφική διάπλαση του νησιού είναι πολύπλοκη - διασχίζεται από συνεχείς οροσειρές προς όλες τις διευθύνσεις, έχει όμως ως αφετηρία την ψηλότερη κορυφή το Υψάριο (ή Ψαριό), ύψους 1.206 μ. Η κυριότερη οροσειρά, που πέντε απ' τις κορυφές της ξεπερνούν τα 1000 μέτρα, αναπτύσσεται με κατεύθυνση ΒΔ-ΝΑ και χωρίζει το νησί σε δύο άνισα μέρη.
Η βορειοανατολική πλευρά απότομη, οργώνεται από βαθιές χαράδρες και κατρακυλά στη βραχώδη ακτή σχηματίζοντας μικρούς όρμους φαγωμένους από τα κύματα, βουνό και θάλασσα συνδυάζονται σε τοπία σπάνιας ομορφιάς.
Η νοτιοδυτική πλευρά δεν είναι απόκρημνη ούτε παραδαρμένη, αλλά χαμηλώνει βαθμιαία προς τη θάλασσα.
Η επιφάνεια της Θάσου είναι ορεινή και βραχώδης, κατάφυτη όμως με πυκνά δάση από αγριόπευκα, έλατα, πλατάνια, βελανιδιές, δάφνες, αγριοκαστανιές, μυρσίνες κλπ. Τα δάση καταλαμβάνουν περίπου τα 8/10 της επιφάνειας του νησιού, ενώ στα παράλια καλλιεργούνται ελαιόδεντρα, καρυδιές, αμπέλια, συκιές, αμυγδαλιές, μουριές κλπ. Τα ανατολικά και νότια παράλια είναι βραχώδη και πολυσχιδή, ενώ στα βόρεια και δυτικά σχηματίζονται αμμώδεις ακτές που προσελκύουν πλήθος παραθεριστών.
